نتيجه گيري2

بنا به تعریف کارشناسان «کودکان کار» به کودکانی اطلاق می‌شود که به دلیل نابسامانی‌های خانوادگی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و... از آموزش، بهداشت فردی، امنیت، تغذیه، بازی و برابری در برخورداری از نیازهای سنی و کودکانه محروم مانده‌اند و ناگزیر توسط والدین و یا کارفرمایان به کار در کارگاه‌ها، خیابان‌ها، منازل، کوره‌پز خانه‌ها، مزارع، ترمینال‌ها، پای دار قالی، حمل کالاهای قاچاق و یا کار در خیابان مشغول می‌شوند.

البته کودکان کار در سایر شهرهای استان به انواع دیگری از کارها مشغول هستند و کمتر در سطح شهر ظاهر می‌شوند. کار در مزارع کشاورزی، دامداری‌ها، چرای دام در مراتع، نانوایی، مغازه، کوره پز خانه، ترمینال و دستفروشی در مکان‌های ثابت نظیر فروش نان، جمع‌آوری زباله و مواد قابل بازیافت و ... از دیگر انواع کار کشیدن از نسلی است که در این سن تحصیل و تفریح ضروری‌ترین نیاز های آنان است.

از سوی دیگر در جامعه امروزی، به دلایل مشکلات اقتصادی و حتی مشکلاتی نظیر داستان اداره کار و پرداخت حق بیمه و شکایت و ... اکثر صاحبان حرف ترجیح می‌دهند به جای استخدام کارگر از فرزندان خود در انجام امورات اقتصادی استفاده کنند.

هر چند کار در سنین پائین باعث آشنایی کودک با مشکلات زندگی می شود و ممکن است قدر پول را بیشتر بداند و با زحمات والدین آشنا شود ولی این امر نباید به اجبار و تحمیل فشار باشد. ذکر این نکته ضروری است که پنهان کردن آمار و سیاه‌نمایی خواندن موضوعاتی از این دست نه تنها چاره کار نیست بلکه باعث می‌شود مسائلی از این دست به یک فاجعه انسانی تبدیل شوند و روز به شاهد افزایش چنین مشکلات اجتماعی در سطح استان باشیم.

کار با اعمال شاقه کارهایی که برخی از این کودکان انجام می‌دهند در واقع نوعی کار با اعمال شاقه است. بیدار شدن در ساعات آغازین روز، بلند کردن کیسه‌های سنگین، مواجهه با برخی شوخی‌های مغازه داران، مشاهده استعمال مواد دخانی و مخدر توسط برخی مغازه‌داران و شاگردان بزرگتر مغازه‌ها و ... از جمله مشکلاتی هستند که تحمل برخی از آنها برای کودکان حقیقتا دشوار است و آنها را در معرض انواع آسیب‌های اجت