ترانه جون اینا خوبن خودشون هم نتیجه گیری دارن

فقط باید خلاصه ترشون کنیم

اهمیت کسب و کار حلال

در اسلام بر کار و تلاش برای به دست آوردن روزی حلال تأکید فراوانی شده است و در نگاه آموزه های دینی، «پاک ترین درآمدها آنِ کسی است که از راه معامله و تجارتی صحیح و درست به دست آورده باشد».

گاهی برخی افراد نوع خاصی از کار را برابر شأن و شخصیت خویش نمی دانند واز پرداختن به آن سرباز می زنند که در نتیجه، امور زندگی اینان را دیگران اداره می کنند. امام صادق علیه السلام به شخصی که گفت: فردی محروم و نیازمندم، ولی دوست ندارم با دست خود کار کنم یا به تجارت بپردازم، فرمود: «کار کن، اگرچه باربری باشد تا از مردم بی نیاز شوی».

پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نیز می فرماید: «کاری که نوعی پستی ظاهری دارد، بهتر از گدایی از مردم است.» رسول عظیم الشأن صلی الله علیه و آله اسلام درباره تأثیر کسب حلال بر استجابت دعا فرموده است:

هرگاه کسی بخواهد دعایش مستجاب شود، بکوشد که کسب و کارش را حلال و پاک سازد و از مظالم مردم بیرون آید؛ زیرا دعای بنده پیش خدا بالا نمی رود، در صورتی که در شکمش، حرام یا به گردنش، مظلمه ای از مردم باشد.

همچنین می فرماید: «عبادت کردن با حرام خواری، مانند بنا (کردن خانه) روی ریگ است»؛ یعنی همان گونه که ساختمان بدون شالوده محکم، خراب می شود و بنا کننده زیان می بیند، عبادت کسی هم که از حرام پرهیز نمی کند، سودی نخواهد بخشید.

پیام متن:

1. تأکید فراوان شریعت اسلام بر کسب روزی حلال.

2. روزی حلال یکی از شرایط استجابت دعا.

3. بی تأثیری عبادت حرام خوار.

کم فروشی

یکی از آسیب هایی که کسب و کار حلال را تهدید می کند، کم فروشی است که در دین مقدس اسلام به شدت نکوهش شده است، تا آنجا که خداوند در قرآن کریم، سوره ای بدین نام نازل کرده و عاملان آن را نکوهیده است:

وای بر کم فروشان، آنان که وقتی برای خود وزن می کنند، حق خود را به طور کامل می گیرند و آن گاه که می خواهند برای دیگران وزن کنند، کم می گذارند.

کم فروشی که از حرص و طمع انسان سرچشمه می گیرد، در میان امت های گذشته نیز وجود داشته است و بدین جهت، خداوند، پیامبرانی فرستاد تا در کنار دعوت مردم به یگانه پرستی، به مبارزه با این مفسده اجتماعی نیز برخیزند. در قرآن آمده است که حضرت شعیب علیه السلام ، قوم خود را از کم فروشی برحذر داشته و فرموده است:

حق پیمانه را ادا کنید و دیگران را به خسارت میفکنید. با ترازوی صحیح وزن کنید و حق مردم را کم نگذارید و در زمین فساد نکنید.

از پیامبر گرامی اسلام نیز روایت است:

هنگامی که در میان گروهی کم فروشی رایج شود، خداوند، کشاورزی آنان را از میان می برد و آنان را گرفتار خشک سالی می سازد.

بر این اساس، در آداب تجارت آمده که بهتر است مؤمنان هنگام پیمانه و وزن، کمی بیشتر بگذارند و هنگام گرفتن حق خود، مقداری کمتر بردارند. البته مسئله کم فروشی شامل هر نوع کم و کسر گذاردن در ادای وظایف و تکالیف فردی و اجتماعی نیز می شود. برای مثال، ممکن است کارمندی در ساعت های اداری از کار خود کم بگذارد و در انجام دادن وظیفه خویش در این ساعت ها کوتاهی کند که نوعی کسب مال حرام است.

«مالک بن دینار به عیادت یکی از همسایگانش رفت که در بستر مرگ بود. مرد به مالک گفت: ای مالک! دو کوه آتش در برابر من است که گذشتن و بالا رفتن از آن بسیار سخت است. مالک از بستگان او پرسید: آیا او گناه آشکاری داشته است؟ در پاسخ گفتند: دو پیمانه برای خرید و فروش داشت که اندازه آنها متفاوت بود. با پیمانه بزرگ از مردم جنس می خرید و با پیمانه کوچک به آنها جنس می فروخت».

پیام متن:

1. کم فروشی، در اسلام امری نکوهیده است و هنگامی که در جامعه ای شایع شود، خداوند افراد آن را گرفتار خشک سالی می کند.

2. بهتر است بازاریان هنگام وزن، کمی بیشتر بگذارد و هنگام گرفتن حق خود، مقداری کم تر بردارند.

3. کم گذاشتن از کار خود در ساعت های اداری، از مصادیق کم فروشی است.

گران فروشی

گران فروشی یکی از آفت های کسب روزی حلال است که بسیاری از اهل بازار ممکن است بدان مبتلا باشند. درآمد حاصل از گران فروشی، حرام است و باید به صاحبان حق برگردانده شود. امام صادق علیه السلام فرمود: «مغبون ساختن مؤمن، حرام است و مغبون ساختن کسی که در قیمت کالا (و سالم بودن جنس) به فروشنده اعتماد کرده، حرام است.» با رواج گران فروشی در جامعه، دیگر هیچ کس به دیگری اعتماد و اطمینان نخواهد کرد و هر کس با بدبینی و تردید به دیگری می نگرد، در این صورت، امنیت روانی که یکی از اساسی ترین نیازهای انسان در جامعه است، خدشه دار می شود.

نقل می کنند که «در مغازه ای، لباس هایی با قیمت های متفاوت وجود داشت. روزی فروشنده برای نماز خواندن به مسجد رفت و برادرزاده اش را در مغازه گذاشت. مردی بادیه نشین، لباسی به چهارصد درهم خواست و او یکی از لباس های دویست درهمی را به او داد. مرد آن را پسندید و با خود برد. در راه با فروشنده روبه رو شد. فروشنده از او پرسید: لباس را چند خریدی؟ مرد گفت: چهارصد درهم. فروشنده گفت: اما این لباس بیشتر از دویست درهم نمی ارزد. برگرد تا بقیه پولت را پس بدهم. مرد گفت: این لباس در سرزمین ما پانصد درهم می ارزد و من هم راضی ام. فروشنده گفت: خیرخواهی در راه دین، بهتر از تمام موجودی دنیاست. سپس او را به مغازه برگرداند و دویست درهم او را پس داد. برادرزاده اش را نیز سرزنش کرد. برادرزاده گفت: او به این معامله راضی بود. مرد گفت: تو چرا آنچه را برای خود پسندیدی، برای او نپسندیدی؟» در واقع، پنهان نگه داشتن قیمت کالاها و اجناس، یکی از موارد ستم به دیگران است. کاسب و بازاری باید در همه حال خدا را به یاد داشته باشد و با خریدار به انصاف رفتار کند و بداند اگر مشتری از قیمت اجناس آگاه نیست، خدای او آگاه است و روزی برای کرده های خویش باید در پیشگاهش حاضر شود و حساب پس دهد.

پیام متن:

1. گران فروختن جنس به کسی که در قیمت کالا و سالم بودن آن به فروشنده اعتماد کرده، حرام است.

2. درآمد حاصل از گران فروشی، حرام است و از حق الناس به شمار می رود که باید به صاحب اصلی آن برگردانده شود.