بچه ها یه نگاهی به آمار بازدید بزنید خیلی خوبه

راستی نظر ها رو خوندین جدیداً سحر موقع نظر دادن اسمشو انگلیسی می نویسه

ولی خوب آدمو دو ساعت درگیر خوندن اسمش می کنه

ای بابا

هیشکی نیومده آیا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

کی تو وبلاگه؟؟؟؟

رها عکس های کودکان کار رو بفرست تا بگیرمشون و تو تحقیق بذارم

فقط هر چی داری بفرست

منتظر عکس هات هستم

عکس های متحرکم قشنگ هستن آیا؟؟

مامانم  می گه دیونه شدی

چرا جمله هات اینجوری شدن

هر چی می گی چه پرسشی چه غیر پرسشی آخرشون می گی آیا

فهمیدی چی گفتم آیا

اگه نفهمیدی تا یه بار دیگه بگم آیا

بلک علیکم

سلام بليكم

فقط بگو فردا هم همین ساعت امروز می تونی بیای

رها جون و ساحل خانوم

برین پایین تحقیق و مصاحبه رو بخونین

کاش نگفته بودم خارج شو  حداقل اونجوری اون آخر متن ها تو می خوندم

من منتظرت موندم نیومدی رفتم

فقط اون تحقیقو بخون و اون کار هایی رو که گفتم انجام بده

تحقیقو بخونو جاهایی رو که گفتم بدرستید

لطیفه
یکی از سوالاتی که الان ذهن منو ۸بانده آسفالت کرده اینه که،
چرا لنز دوربین دایره س ولی عکسی که میگیره مربعه ؟
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻧﮑﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺗﺎﺭﻣﻮﻫﺎﺕ ﺭﻓﯿﻖ ﺩﺍﺭﯼ
ﻭﻗﺘﯽ ﻣﺤﺘﺎﺟﺸﻮﻥ ﻣﯿﺸﯽ ،
ﺗﺎﺯﻩ ﻣﯿﻔﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﮐﭽﻠﯽ
×××××××
ﺩﺧﺘﺮ داییم ﺯﻧﮓ ﺯﺩﻩ ﻣﯿﮕﻪ :
ﭼﺮﺍ ﺍﯼ ﺩﯼ ﺍﺱ ﺍﻝ ﻣﻦ ﻧﯿﻤﯿﺮﻩ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺘﺮﻧﺖ؟ ﺑﺶ ﻣﯿﮕﻢ : ﮐﺪﻭﻡ ﭼﺮﺍﻏﺎ ﺭﻭﺷﻨﻪ ؟
ﻣﯿﮕﻪ : ﭼﺮﺍﻍ ﺍﺗﺎﻗﻢ ﻭ ﻣﻬﺘﺎﺑﯽ ﺁﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

دقت کردین هر وقت پول خرد نداشته باشین
سوار تاکسی شیم، حتما راننده تاکسی ،
با یه مسافر دیگه که قبل از ما پیاده میشه سر پول خرد بحث شون می شه ؟

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

توی سایتی نظر سنجی گذاشته بودن پرسیده بودن :
“کدوم سوغاتی از کدوم شهر رو خیلی دوست دارید ؟”
اکثر اونایی که شرکت کرده بودن زده بودن “LCD از بانه”
یعنی من عااااشق این هموطنانمونم

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

تقریبا ۹۷درصد آدمایی که توی اتوبوس و تاکسی می بینیم
پشت تلفن دارن جایی که الان هستن رو میگن دروغ میگن ؛
حداقل سه ایستگاه جلوترو میگن

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

پسر داییم تو کنکور ۱۰۰تا مونده به آخر شده
بعد داییم شیرینی پخش کرده
به داییم میگم چرا خوشحالی حالا؟
گف آخه فک نمیکردم ۱۰۰نفر از این خنگ تر باشن !

• اولیش : اومدی ؟؟؟؟
• دومیش : سوالای بیشتر بفرست .
• سومیش : مصاحبه رو خوندی؟؟؟؟؟
• چهارمیش : بالای اون تحقیقی که فرستادم یه چیزای نوشتم بخونشونو درستشون کن
• پنچمیش : دیگه همین
• شیشمیش : امر دیگه ای نیست

پس از سایت خارج شو دوباره وارد شو

من بهتر می دونم

درست شد آیا

من جادوش کردم اینجوری شد

همشونو ببند نه که دیگه یکی هم نمونه بعد جدید بزن روی ارسال مطلب جدید

هر دفعه که می خوای بفرستی دوباره از اول بازش کن

نیگا وقتی می خوای مطلب بفرستی همون موقع روی ارسال مطلب جدید بزن نه که از قبل صد تا چیز باز کرده باشی

رفتی آیا

چی شدی

برو گمشو

یه بار دیگه آیا آخرش بزنی من می دونم وتو

هنوزم عکس دارم ولی حوصله ندارم بفرستمشون سیزده چهارده تا عکس دارم

برانکار چیست آیا؟؟

عکس کودکان کار نگرفتی

اگه که گرفتی بفرست

اگه که نگرفتی بعدا از سایت بگیر و بفرست

مگه من بیشتر می مونم

من که عالیم ایا.برانکار رو گرفتم

اه چه خوش خوب دیگه چه خبرایا؟

رها و ساحل یا ـ ـززـ ـ ـ نمیان ایا؟

برانکارد وسیله ایست که بیماران را با ان حمل و نقل می کنند

خو دیگه چه خبر ایا؟

پرسیدم چه خبر ایا؟

هستی ایا؟چرا مطالب من میره اخر ایا؟

چیزی باز نکردم تو میدونی یا خودم ایا؟

مثل همین عقده ای ها ته همه ی جمله هاش نوشته آیا؟؟

حالت خوبه آیا ؟؟؟

عااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااالی ریاضی؟

منم تا 4 بیش تر نیستم

به دلیل نمره ی عاااااااااااااااالی ریاضـــــــــــــــی

پس هنوز تو وبی ایا؟

تو وب هستم داشتم سوال های آخر مصاحبه رو تایپ می کردمدیدی چه زود مثل شما که نیستم که ما رو به خاطر دو خط مصاحبه یه هفته بچرخونی

الو؟تو وب هسای ایا؟های باتونم ایا؟

اخه چرا؟

اینم از مصاحبه

علت اصلی کار کردن کودکان چیست ؟

مشکلات اقتصادی خانواده – ضعف فرهنگی – فقدان قوانین مؤثر و عدم نظارت دولت

آیا کار کردن در آینده و نوع تفکر آن ها تأثیر می گذارد ؟

بله – یرا سبب می شود که از دوران کودکی لذت نبردو سیر پرورش شخصیت اجتماعی او متعادل طی نشود.

چه سازمان هایی برای کمک به کودکان به وجود آمده است ؟این سازمان ها تا چه  زمانی و تا چه حدی می توانند به کودکان کمک کنند ؟

سازمان یونیسف – با توجه به قوانین و فرهنگ کشور ها متفاوت است.

علت اینکه کودکان کار خود را بر سایر کودکان پایین تر می بینند ، چیست ؟

زیرا به اجبار خانواده و شرایط حاکم تن به انجام کار های سخت و طاقت فرسا می دهندو از جامعه کودکی فاصله می گیرند و از نظر درسی و تحصیلات از هم سالان خود عقب می مانند و از دسترنج خود بی نصیب هستند.

آیا شرایط کودکان کار انگیزه انتقام را در آنان روشن می کند ؟

ممکن است جامعه را مقصد سر نوشت بداند یا شاید خانواده در این امر مقصر شمرده شود و خواهان انتقام از آنها باشد .

آیا کودکان کار ضرریبه جامعه می رسانند ؟

بله – سبب ایجاد شغل های کاذب در جامعه می شود . سوء استفاده و بهره کشی کا فرماها از آنان -  عب افتادگی تحصیلی آینده سازان

آیا طرز بر خورد ما با کودکان کار بر روی ذهنیت آن ها تأثیر گذار است ؟

بله – ممکن است  بعضی از برخورد ها بر اساس حس ترحم باشد که خوشاسند آنها نباشد.

ممکن است بعضی برخورد ها خشونت آمیز – توهین آمیز باشد و سبب طرد شدن آنها شود و زحمتها وتلاش های آنان به چشم نیاید و حتی ننادیده گرفته شود.

آیا آن ها در آینده دوست دارند که کودکانشان را در موقعیت خود قرار بدهند؟ چرا ؟

نه – زیرا آنها محدودیت ها و سختی های زیادی کشیده اند .

اون دفعه یه جوری می گفتی مصاحبه زیاده فک کردم چقدره

من این مصاحبه رو زیاد زیادش تو ربع ساعت تایپ می کردم تازه زیادش وگرنه چیزی که نبود

نکنه رفتی هاهاهاهاهاها

تو هم رفتی آیا ؟؟؟؟؟

مصاحبه رو تقربا تایپ کردم

تموم که شد می فرستمش

البته من هم دسته کمی از ساحل ندارم از امروز به بعد بیش تر از یک ساعت نمی تونم با کامپیوتر کار کنم این خیلی بده

تو یه وقت دیوونه نشی

ساحل دیونه نمی شه

مونا جون تو وبی ؟؟؟؟

1.ایا امکان اینکه کودکان کار به  فکر انتقام بافتند هست؟

2.ایا دولت میتواند به صورت کامل به کودکان کار کمک کند؟

3.ایا علت اصلی کار کودکان کم بود دد امد والدین است؟

4.به نظر شما کودکان کار میتوانند در اینده به جایی در جامعه برسند؟

5.ایا کار کودکان در نوع تفکر ان ها تأثیری دارد؟

6.  ...

سلام،خوبین؟خوشین؟سلامتین؟چخبر؟

پر حرفی بسه دیگه اه چه قد سوال میپرسین؟ایش.

کیانا به نظرت مامان ساحل دعواش کنه؟

من تو کتاب خوندم اگه چیز مورد علاقه کسی رو ازش بگیری از نظر روحی روانی دچار مشکل میشه ها؟ینی ساحل دیوونه میشه؟وای .

بچه ها اینا رو از سایت گرفتم

درباره ی تعداد کودکان کار

بخونیدشون درستشون کنین جوری که بشه تو تحقیق بذاریشون

بعدشم اگه خواستین می تونین چیز های دیگه هم از سایت بگیرین یا بعضی از جمله های همین رو کم و زیاد کنین

این تقریبا حالت مصاحبه است و به عنوان خبر هم منتشر شده بود

پس اینش با شما

عسک هم بفرستین لطفا

دیر نکنین من هم مصاحبه با مشاور را تایپ می کنم و می فرستم

آمار تاسف بار سازمان ملل از کودکان کار در جهان

این سازمان از کاهش تعداد کودکانی که کارهای سخت و زیان آور را انجام می دهند استقبال کرده است. تعداد این کودکان از 171 میلیون نفر در سال 2000 به کمتر از 85 میلیون نفر کاهش یافته است.

سازمان بین المللی کار وابسته به سازمان ملل اعلام کرد، گرچه تعداد کودکان کار از سال ۲۰۰۰ میلادی یک سوم کاهش یافته ولی پیشرفت حاصل شده به هیچ وجه کافی نبوده است.

سازمان بین المللی کار از وجود بیش از 168 میلیون کودک کار در سراسر جهان خبر داده است. این رقم در سال 2000 میلادی به بیش از 246 میلیون نفر رسیده بود. این گزارش در آستانه کنفرانس جهانی کودکان کار که قرار است ماه آینده در برازیلیا برگزار شود، منتشر شده است.

بنابر گزارش خبرگزاری فرانسه، این سازمان از کاهش تعداد کودکانی که کارهای سخت و زیان آور را انجام می دهند استقبال کرده است. تعداد این کودکان از 171 میلیون نفر در سال 2000 به کمتر از 85 میلیون نفر کاهش یافته است.

دبیر کل سازمان بین المللی کار در این باره تاکید کرد، ما در مسیر درستی حرکت می کنیم ولی پیشرفت حاصل شده ناچیز و کم بوده است.هم اکنون بیش از 168 میلیون کودک کار در سراسر جهان وجود دارد.

گرچه تعداد کودکان کار کاهش یافته ولی هنوز 11 درصد از کودکانی که باید برای آموزش به مدرسه بروند، مشغول به کار هستند. بیشترین تعداد کودکان کار در بین کشورهای آسیا اقیانوسیه وجود دارند. تعداد این کودکان از 113 میلیون نفر در سال 2000 به کمتر از 78 میلیون نفر رسیده است.

کامبوج در زمینه کاهش تعداد کودکان کار پیشرفت نسبتا خوبی داشته و هم اکنون 12 درصد کودکان این کشور مشغول به کار هستند. این رقم در سال 2000 بیش از 26 درصد بوده است.

یه بار دیگه هم تحقیقو می فرستم ولی بدون عکس هاش

اینم از تحقیق

کودکان کار

نام درس :

تفکر و سبک زندگی

گرد آورندگان :

دبیر مربوطه :

سرکار خانم محمود زاده

مقدمه

کودکان کار به کودکان کارگری گفته می‌شود که به صورت مداوم و پایدار به خدمت گرفته می‌شوند.  پدیده کودکان کار معضلی است که تمام کشورهای جهان با آن دست به گریبان هستند کودکانی با حداقل بهره وری از امکانات معیشتی، تحصیلی و بهداشتی که هرروزه ساعات زیادی بدون هدف در خیابان هایی که از هر نظر، سلامت و امنیت آن ها را تهدید می کند، پرسه می زنند و در واقع یکی از پدیده های آزار دهنده شهری است.

در سرشماری سال 1385 ، 185268 کودک 14-10 ساله مشغول به کار و 75071 نفر نیز در این گروه سنی جویای کار بودند.[1]

با توجه به آمار فوق، ضرورت توجه به آموزش کودکان کار مشخص می شود زیرا حضور بی سوادان به شکاف هر چه بیشتر بین کشورهای پیشرفته و کشورهای در حال رشد منجر می شود. این کودکان به لحاظ سنی از طفل 2 ساله که پذیرش آن ها در مراکز نگهداری گزارش شده است تا 19 سال پراکندگی دارند. اما بیشترین فراوانی بین 9 الی 17 یا 18 سال می باشند که عموماً از تحصیلات پایین برخوردار می باشند .

     امروزه ابعاد آسیب های اجتماعی روز به روز گسترده تر می گردد و جامعه را با مشکلات ناشی از خود درگیر می نمایند. ازجمله آسیب های اجتماعی که روند رو به گسترش آن مشهود است وجود کودکان و نوجوانان کار است. این گروه را بیشترکسانی تشکیل می دهند که عوامل خانوادگی و اجتماعی به خصوص آن بخش از عوامل که به مسایل معیشتی مربوط می گردند نظیر فقر خانواده باعث گردیده است تا آن ها به خیابان بیایند و به نوبۀ خود در تأمین بخشی از احتیاجات خانواده که عمدتاً احتیاجات اساسی و اولیه می باشند، والد یا والدین خود را یاری نمایند. امروزه 90% خدمتکاران خانگی که بزرگترین گروه کودکان کارگر را در جهان تشکیل می دهند دختران 12تا 17 سال می باشند. این گروه از کودکان در حین کار و فعالیت با یک سری مشکلات دست به گریبان می باشندکه کارکردن را برای آنان دشوار می کند. درآمد کم، برهم زدن بساط کار توسط مأمورین ذیصلاح، به سرقت بردن ابزار کار و یا کالایی را که می فروشند، کتک خوردن از دست دیگران، درگیر شدن با دیگران، تحقیر شدن توسط دیگران و عدم اطمینان و اعتماد به این گروه توسط افراد صاحب سرمایه جهت سپردن کارو سرمایه، تجربه کردن خشونت پلیس و سوء استفاده های جنسی، جسمی، مالی از جمله این مشکلات بشمار می روند.

برخی ازکودکان ونوجوانان به دلیل ضعف امکانات آموزشی به مدرسه راه نمی یابند و افرادی که به مدرسه راه می یابند، تعدادی از آنها موفق نمی شوند و دوره ابتدایی را به پایان نرسانده وارد بازار کار می شوند. چنین افرادی که آموزش و مهارت لازم را ندیده اند سرچشمه اصلی بی سوادی هستند. نتایج به دست آمده درباره وضعیت تحصیلی کودکان کار نشان می دهد که 2/58 درصد آنها در سال های اولیه ی تحصیل از رفتن به مدرسه محروم شده اند. کودک در این دوران به دلیل پایین بودن سن و وابستگی به والدین، توان مقاومت در مقابل خواست های خانواده را نداشته و با محرومیت از تحصیل برای حضور در خیابان و اشتغال در مشاغل کاذب مجبور می شود. از طرف دیگر خانواده این کودکان خانواده هایی پرجمعیت (با میانگین 7 نفر و انحراف استاندارد 7/2) هستند و همین عامل هزینه های مربوط به تحصیل کودکان را که مسبب اصلی ترک تحصیل آنهاست به حداکثر می رساند با این حال بعضی از کودکان، کار و تحصیل را به هم پیوند زده اند و دو هدف را دنبال می کنند. با توجه به موارد ذکر شده و اهمیت توجه به مشکلا کودکان کار و کمبود پژوهش در این زمینه این تحقیق در پی بررسی تحلیل محتوای کتاب های دوره سوادآموزی کودکان کاراز لحاظ آموزش مهارت های زندگی می باشند.

کودکان کار

امروزه ابعاد آسیب های اجتماعی روز به روز گسترده تر می گردد و جامعه را با مشکلات ناشی از خود درگیر می نمایند. ازجمله آسیب های اجتماعی که روند رو به گسترش آن مشهود است وجود کودکان و نوجوانان کار است.

نتایج به دست آمده درباره وضعیت تحصیلی کودکان کار نشان می دهد که 2/58 درصد آنها در سال های اولیه ی تحصیل از رفتن به مدرسه محروم شده اند. کودک در این دوران به دلیل پایین بودن سن و وابستگی به والدین، توان مقاومت در مقابل خواست های خانواده را نداشته و با محرومیت از تحصیل برای حضور در خیابان و اشتغال در مشاغل کاذب مجبور می شود. از طرف دیگر خانواده این کودکان خانواده هایی پرجمعیت (با میانگین 7 نفر و انحراف استاندارد 7/2) هستند و همین عامل هزینه های مربوط به تحصیل کودکان را که مسبب اصلی ترک تحصیل آنهاست به حداکثر می رساند با این حال بعضی از کودکان، کار و تحصیل را به هم پیوند زده اند و دو هدف را دنبال می کنند.

کودکان کار به موازات افزایش و گسترش پدیده کودکان کار در سطح جهان، به ویژه در جوامع در حال توسعه و پیگیری سازمانهای بین المللی و ملی مختلف درباره  مسئله کودکان کار تحقیقات و مطالعات مختلفی صورت گرفته است.

کار آنها ممکن است نیمه وقت یا تمام وقت و فصلی یا کارگر دائم باشد. 

ممکن است این کودکان دستمزد خود را بصورت جنسی یا پولی بگیرند، یا اساساً کارکن خانوادگی بی مزد باشند.عده ای اصلاً مزد نگیرند و تنها برای سرپناه و محلی جهت حمایت یا برای غذایی بخور و نمیر کار کنند.[2]کودکان کار شامل کودکانی است که بیش از رسیدن به سن قانونی کار تا گزیر وارد بازار کار می شوند و کار زود رس انها مانع رشد طبیعی اجتماعی و روانی و جسمانی انها شده است .[3]

با توجه به این که کودکان کار و خیابان به دلیل ساعات طولانی حضور در محل کار غالباً از امکان حضور درمحیط های تحصیلی وسواد آموزی بی بهره مانده و یا اجباراً درسنین پایین آن را ترک می نمایند. بنا براین بیشتر این کودکان فاقد زمینه تحصیلی پایه ای هستند که آنها را قادر سازد تا مهارتهایی کسب کرده و در مشاغل بهتری درآینده به کار گرفته شوند وبرای زندگی در بزرگسالی  و احقاق حقوق خود توانمندی بیشتری کسب نمایند و بتوانند به عنوان یک نیروی انسانی کار آمد در توسعه و پیشرفت کشور مفید و کار آمد باشند.

امروزه متخصصان توسعه، ثابت کرده اند که هیچ یک از جنبه های توسعه فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی بدون تدارک آموزش برای بزرگسالانی که در موقع مناسب از آموزش رسمی بی بهره مانده اند، تحقق نخواهد یافت. این قشر از افراد جامعه که عملاً در فعالیت های تولیدی وخدماتی جامعه مشارکت دارند، اگر دارای آگاهی های لازم نباشند تنها به اتلاف منابع و سرمایه خواهند پرداخت. [4]

کار کودکان جنبه های منفی اقتصادی و اجتماعی قابل توجهی در بردارد. این کار مانع افزایش جدی مهارتها ، آموزش و دانش می شود، بهره وری افت می کند،درآمدهای بیمه اجتماعی کاهش پیدا می کند، صدمه های جانی و مالی بالا می رود، انواع آسیبهای اجتماعی شامل سوء استفاده جنسی، اعتیاد، خرده فروشی مواد مخدر،بزهکاری کودکان و نوجوانان افزایش پیدا می کند، مهاجرتها بدلیل امکان کار کردن کودکان به گونه ای زیانبار و آسیب رسان بالا می رود..

کار کودکان بسیار معمول است و می‌تواند شامل کار در کارخانه، معدن، روسپی‌گری ، کمک در کسب و کار والدین، داشتن کسب و کار شخصی (مانند فروش غذا) و کار در مزارع و بخشهای خدماتی را داشته باشد، و یا ممکن است بصورت آزاد و کسب و کار خیابانی یا کارهای نامتعارف باشد. ناپذیرفتنی‌ترین شکل‌های کار کودکان استفاده نظامی از کودکان تن‌فروشی کودکان است. موارد کم‌تر جنجالی و معمولاً قانونی (با بعضی محدودیت‌ها) شامل کار کشاورزی در ایام تعطیلی مدرسه (کار فصلی)، کسب و کار خارج از ساعات مدرسه و همچنین بازیگری یا آوازخوانی کودکان می‌باشد.

کار کودک در درجات مختلف در طول تاریخ وجود داشت اما با آغاز و تغییراتی که در شرایط کار طی صنعتی شدن به وجود آمد و ظهور مفاهیم و حقوق کودکان مورد نقد و بحث عمومی قرار گرفت. کار کودکان همچنان در جاهایی که سن ترک مدرسه پایین است شیوع دارد.

بر اساس آمار  سازمان جهانی  کار  سالانه ۲۵۰  میلیون

کودک ۵ تا ۱۴ ساله در جهان محروم از کودکی  می‌شوند.

 طبق این آمار ۱۲۰ میلیون‌نفر از آنها وارد بازار کار شده

 و مشغول به هستند . 61 درصد  آن ها در

 بدن کودکان، از دیگر سرنوشت‌های کودکان قاچاق است.[5]

در دنیای امروز کشورهای  زیادی هستند که  در  آنها

 کودکان  به  کار تمام  وقت یا  نیمه وقت  و اغلب  در

شرایط توان فرسا، اشتغال دارند.کودکان حقوق مشخصی دارند و استفاده از کار کودک از نظر اخلاقی زننده و تجاوز آشکار به حقوق آنها محسوب می شود.چه بسا نتیحه کار کودک ، محرومیت از تحصیل، لطمه های اجتماعی و بیماریها و اختلال رشد جسمی وروانی می باشد.بنابراین ضرورت توجه به مسئله کار کودکان را می توان چنین بیان کرد.

الف) گسترش کار کودکان

براساس آمارهای موجود بیش از ۲۵۰میلیون کودک ( ۱۴-۵ ) که معمولاً زیر سن قانونی کار می کنند، در کشورهای در حال توسعه است. اگر سن پایان کودکی را براساس پیمان نامه حقوق کودک زیر ۱۸سال در نظر بگیریم، در سال ۲۰۰۲ بیش از ۳۵۰میلیون کودک و نوجوان به جای پرداختن به تحصیل ، کار می کنند..

ب) آسیب پذیری کودکان در برابر کار

کودکان کار در شرایط بسیار نامطلوب از نظر تغذیه،

 بهداشت  و انجام  کارهای  خطرناک و حاد  به  سر

 می برند. این کودکان  می توانند  به  راحتی  بازیچه

 دست بزهکاران حرفه ای اعم از سارقین  یا باندهای

 توزیع  مواد مخدر ، عوامل ایجاد خانه های فسادو...

 قرار گیرند. و همچنین عدم بهره گیری از آموزش و

 تحصیل علم و فن، قدرت رقابت با سایر کودکان در ایجاد یک زندگی سالم را هر جه بیشتر از این کودکان سلب

می کند.[6]

ج) تاثیرات اقتصادی – اجتماعی کار کودکان

سبب افزایش سود و انباشت سرمایه برای کسانی می شود که کودکان را مورد استثمار قرار می دهند و در نتیجه فاصله طبقاتی را در جامعه بیشتر می کند و فقر و تهیدستی را افزایش می دهد. کودکان را از دستیابی به دانش و مهارت کافی باز می دارد و در نتیجه بهره وری نیروی کار را در جامعه کاهش می دهد.آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری، استثمار، تبعیض، فقرو... افزایش می یابد و در نتیجه سلامت اجتماعی را به مخاطره می اندازد و مانع پیشرفت و توسعه جامعه می گردد

کودکان کار در کشور های جهان

ایالات متحده آمریکا

در کنار حضور کودکان کار در کشورهای جهان سوم، پدیده کودکان کار در کشوری همچون ایالات متحده آمریکا نیز به می‌خورد. در حدود ۵۰۰٬۰۰۰ کودک در حال کار در مزارع آمریکا هستند و قانون حمایت از این افراد از قبل از جنگ جهانی دوم تا به امروز دست‌خوش تغییر نشده است. این گروه را کودکانی تشکیل می‌دهند که غالباً از گروه مهاجرانی بوده‌اند که به طور غیر قانونی از آمریکای لاتین به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرده‌اند. بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر، حداقل ۴۳ کودک بر اثر سوانح در حین کار جان خود را از دست داده‌اند. [7]

ایران

براساس آمارهای موجود بیش از ۲۵۰میلیون کودک ( ۱۴-۵ ) که معمولاً زیر سن قانونی کار می کنند، در کشورهای در حال توسعه است. اگر سن پایان کودکی را براساس پیمان نامه حقوق کودک زیر ۱۸سال در نظر بگیریم، در سال ۲۰۰۲ بیش از ۳۵۰میلیون کودک و نوجوان به جای پرداختن به تحصیل ، کار می کنند

در ایران نیز تعداد کودکان کار به دلایل گوناگون رو به افزایش است اما آمار دقیقی در مورد کودکان کار وجود ندارد. بیش از ۲۰هزار نفر کودک کار در تهران تایید شده است.درآمار تخمینیسازمان جهانی کار در سال ۱۹۹۵بیش از ۷۱/۴درصد کودکان بین ۱۰تا ۱۴ سال در ایران از لحاظ اقتصادی فعال هستند.

براساس سرشماری سال ۱۳۷۵ بیش از ۴ درصد جمعیت شاغل کشور را گروه سنی ۱۰تا ۱۴ سال تشکیل می دهند بر اساس این همین آمار جمعیت شاغل کشور ۵/۱۴میلیون نفر بوده است که ۴ درصد آن در حدود۶۰۰ هزار نفر می شود. در سال ۱۳۷۵ حدود ۳۸۰ هزار کودک در سن ۱۰تا۱۴ سال در ایران کار ثابت داشته است.[8]

هند

براساس آخرين تخمين‌ها شمار کودکان کارگر درهند بين ۶/۱۳ تا 100 ميليون نفر است. بيشتر اين کودکان از خانواده‌هاي خيلي فقير هستند که براي معيشت خود و خانواده‌شان کار مي‌کنند. خيلي از اين کودکان به کارهايي مشغولند که براي رشد و سلامتشان خطرناک است. آنها به مدرسه نمي‌روند و ترک تحصيل کرده‌اند. در هند، کوشش اصلي در مبارزه با کار کودک از سوي دولت با اتکا بر قوانين کار کودک و اقدامات مرتبط با آن از قبيل آموزش است. درهند اصلاحات مربوط به کار کودک هنوز از يک حمايت عمومي قوي برخوردار نيست که اين امر باعث شده اجراي قانون کار کودک و سياست ملي از اولويت بالايي در سطح فوقاني حکومت هند برخوردار نباشد. 90 درصد دختران هم در خانه کار مي‌کنند و هم بيرون خانه. درهنگام بزرگسالي دستمزدشان به نسبت مردان کمتر است و در نتيجه بازده تحصيلي آنان پايين‌تر است.

فيليپين

براساس تخمين‌هاي رسمي بيش از 2 ميليون کودک شاغل در سنين 10 تا 17 سال در فيليپين هستند که تعداد واقعي بيش از اين است.20 درصد از کودکان شاغل مشغول کارهاي خطرناک و بردگي هستند. بيشتر کارهاي خطرناک به صورت پنهان است. با وجود اينکه تقريبا تمام کودکان به کلاس اول مي‌روند فقط 70 درصد دوره ابتدايي را کامل مي‌کنند.
اولين کوشش‌ها براي مبارزه با کار کودک در فيليپين، عمدتا محدود به وضع قوانين است. اکنون به موجب قانون، کار کودکان زير 15 سال در خارج خانه و نيز کارهاي خطرناک براي کودکان زير 18 سال ممنوع است و از کودکاني که به طور قانوني کار مي‌کنند، حمايت مي‌شود.

برزيل

برزيل يک کشور در حال توسعه بزرگ و از نظر اقتصادي پيشرفته که نيمي از جمعيت آمريکاي جنوبي را در خود جاي مي‌دهد با صنايعي پرتحرک و بخش صادراتي موفق است. با اين وجود به خاطر نابرابري درآمد داخلي که در جهان پرآوازه است، عملکرد اين کشور در زمينه مرگ و مير کودکان و آموزش آنان بسيار پايين‌تر از سطح انتظار است. حدود يک پنجم کودکان سنين 10 تا 14 سال کار مي‌کنند. برزيل به خاطر خيل عظيم کودکان خياباني شهرت جهاني دارد. کودکان عمدتا در مشاغل غيرمنظم و کنترل نشده بخش غيررسمي، خدمات خانگي و کشاورزي کار مي‌کنند. کودکان شاغل خياباني عمدتا از سوي مقامات مسئول به عنوان يک مشکل رفاه اجتماعي يا امنيت عمومي ديده مي‌شدند.

بنگلادش

كشور بنگلادش جمعيت زيادي از فقيرترين مردمان دنيا را در خود جاي داده و به شدت به كار كودكان متكي است. تقريبا تمام كودكان اين كشور به نوعي مشغول كار هستند. اغلب كودكان مناطق روستايي به كار بدون مزد خانگي مشغول هستند، در حالي كه كودكان شهري بيشتر در خارج از خانه به كار مي‌پردازند. بسياري از اين كودكان شهري در كارخانه‌هاي پوشاك كار مي‌كنند. در بنگلادش صنعت پوشاك يكي از عمده‌ترين صنايع نوين و محل جذب نيروي كار رسمي است كه منبع اصلي درآمد ارزي كشور به حساب مي‌آيد. در حال حاضر بنگلادش يكي از عمده‌ترين صادركنندگان پوشاك جهان و بزرگترين عرضه كننده پيراهن به بازار اروپا و ايالات متحده است.

استفاده از فن‌آوري‌هاي سرمايه‌بر، نياز به كارگران غيرماهر را كاهش داده بود. برخي از كودكان به ميل خود كار را ترك كرده بودند، زيرا تحمل فشار كار را نداشتند. آنها به خاطر شرايط نامناسب محل كار، پرداخت‌هاي نامرتب، اضافه كاري‌ها و نبودن فرصت براي ارتقا از كار خارج شده بودند. هيچ كدام از كارگران اخراجي به مدرسه نرفتند.

بطور خلاصه کشورهاي فوق از طرق زير به مبارزه با کار کودک پرداخته‌اند؛

1- وضع قوانين کار کودک و برقراري آموزش ابتدايي همگاني و اجباري
2- حمايت دولت از طرح‌هاي سازمان‌هاي غيردولتي و محلي
3- تقسيم مسئوليت برنامه‌ريزي شده ميان دولت و جامعه مدني
4- ابتکار سازمان‌هاي فراملي و بخش خصوصي

علاوه بر اقدامات فوق در سطح بين‌المللي مي‌توان به برنامه جهاني محو استثمار کودکان يا اپيک (IPEC) سازمان جهاني کار اشاره نمود. اين برنامه در ايجاد توانايي‌هاي ملي براي مقابله با مشکل استثمار کودکان و ارايه توصيه‌هايي در سياست‌گزاري‌ها کمک کرده است. شمار تعداد کودکان کارگر 33درصد کاهش يافته است، ولي وضعيت کودکان کارگر در بخش کشاورزي هنوز نگران کننده است، زيرا از هر ده کودک، هفت کودک در اين بخش در شرايط استثماري مشغول کار هستند. مسئله ديگر، بيماري ايدز و تاثير آن بر کودکان است، مشکلي که بيشتر کودکان افريقا با آن مواجهند، منطقه‌اي که بيشترين تعداد کودکان کار را در خود جاي داده است. اگرچه تعهد سياسي کشورها به انجام اقداماتي جهت حذف کار کودک افزايش يافته است و مساله را  جدي گرفته‌اند اما براي محو استثمار کار کودک تا جايي که از آن فقط به عنوان يک واقعه تاريخي ياد شود، بايد تلاش بيشتري کرد.
ايران نيز همانند ساير کشورهاي در حال توسعه درگير مسئله کار کودک است.

بررسي استراتژي‌هاي مبارزه با کار کودک

امروزه کارکودک بيشتر در کشورهاي در حال توسعه جهان رواج دارد، جاييکه ميليون‌ها کودک در سنين کودکي به کار مشغول مي‌شوند با اين هدف که به امرار معاش خود و خانواده خود کمک نمايند. اکثر آنها براي ساعات طولاني و با مزدي اندک و يا بدون مزد مشغول به کار هستند. بسياري در شرايط خطرناک کارمي‌کنند. مبارزه با اين نوع کارهاي خطرناک واستثماري به خاطر پراکندگي و دور از چشم بودن، بسيار دشوار است. کودکاني که در اقتصادهاي غيررسمي شهرهاي گسترده، يا نواحي دوردست روستايي، يا پشت درهاي بسته خانه‌ها و از جمله خانه خودشان مشغول کارهستند، از دسترسي عملي بازرسان کار خارج هستند. الغاي کار کودک به خاطر فقر و از جمله فرهنگ فقر که از نسلي به نسلي ديگر منتقل مي‌شود و موجب مي‌شود برخي خانواده‌ها براي کار کودک ارزش بيشتر قائل باشند تا براي تحصيل کودکان، بسيار دشوار است. سازمان بين‌المللي کار(ILO) و صندوق کودکان سازمان ملل متحد (UNICEF) عميقا نگران مشکل کار کودکان هستند و با کمک يکديگر در حال مبارزه با آن در تعدادي از کشورهاي در حال توسعه هستند. تقريبا تمام کشورهاي جهان خود را رسما متعهد به مبارزه با کار کودک کرده‌اند. آنها اين تعهد را با تصويب پيمان نامه سازمان ملل متحد درباره حقوق کودک مصوب سال 1989 متقبل شده‌اند. درماده 32 اين پيمان نامه تصريح شده است که:

1- کشورهاي عضو، حق کودک را براي برخورداري از حمايت در برابر بهره‌کشي اقتصادي و انجام هر گونه کاري که ممکن است زيانبار باشد يا خللي در تحصيل کودک وارد آورد و يا به سلامتي کودک يا رشد جسماني، ذهني، اخلاقي يا اجتماعي آسيب رساند، به رسميت مي شناسند.
2- کشورهاي عضو، جهت تضمين اجراي ماده حاضر موظفند اقدامات قانوني، اجرايي، اجتماعي و آموزشي به عمل آورند. بدين منظور و با عنايت به ساير اسناد بين‌المللي مربوطه، کشورهاي عضو بايد اقدامات ذيل را به عمل آورند: الف)  تعيين حداقل سن يا حداقل سنين براي اشتغال به کار
ب) تدوين مقررات مناسب در ارتباط با ساعات کار و شرايط اشتغال ج) تعيين مجازات‌هاي مناسب يا ضمانت‌هاي اجرايي به منظور تضمين اجراي موثر مواد قانوني

يکي از نتايج مهم التزام کشورها به تعهدات اساسي عليه کار کودک، در دستور کار قرار دادن مسائل عملي مربوط به اجرا است. زماني که دولت‌ها و جوامع اهداف و معيارهاي بين‌المللي را مي‌پذيرند، طبيعتا توجه ايشان به ابزارهايي معطوف خواهد شد که بيشترين تعداد کودکان آسيب پذير را در حداقل زمان و با استفاده بهينه از امکانات، مورد حمايت قرار دهند. اما بهترين راه‌هاي برانگيختن حمايت عمومي، تقسيم مسئوليت ميان دولت و جامعه مدني، محل تمرکز فعاليت‌ها و چگونگي استفاده بهينه از منابع کمياب انساني و مادي براي حصول به بهترين نتيجه، کدام است؟ يک چنين فعاليت‌هاي اجرايي نيازمند برخوردهاي عملي است هر چند کنترل کارکودک به دلايل زير بسيار مشکل است؛

1-  فقر:

اغلب کودکان کشورهاي در حال توسعه کار مي‌کنند تا کمک بزرگي به امرار معاش خانواده خود و تامين زندگي خود بنمايند، اعم از کمک‌هاي نقدي، جنسي و يا از طريق آزاد ساختن ساير افراد خانواده براي کار توليدي يا نگهداري از برادران و خواهران کوچک‌تر. از آنجايي که اين خانوارها اغلب بسيار فقيرند، بنابراين والدين و فرزندان نمي‌توانند از منافع اقتصادي کار کودک صرف‌نظر کنند، مگر آنکه منبع درآمد جايگزيني داشته باشند. در صورتيکه نيازهاي اساسي خانوار در خطر باشد، هرگونه کوششي براي قطع يکباره نقش اقتصادي کودکان با مقاومت شديد کودکان، خانواده ايشان و جامعه روبرو خواهد شد.

2- پراکندگي اشتغال کودکان:

اکثر کودکان در کشاورزي، خدمات خانگي و بخش غيررسمي شهري مانند کارگاه‌هاي کوچک و پراکنده مشغول به کار هستند. فقط تعداد کمي از کودکان در بخش‌هاي رسمي و تجاري و صنعتي کار مي‌کنند. پراکندگي کودکان کار و پنهان بودن کودکان از ديد، واقعيتي است که اجراي برنامه‌ها را دشوار مي‌سازد.

3- ناکارآمدي استراتژي‌هاي مبارزه با کار کودک:

قانون، عمومي‌ترين ابزار اجتماعي براي کاهش يا حذف کار کودک است. کشورها براساس قوانين ملي خود حداقل سن اشتغال را تعيين و شرايط کار کودک را تنظيم مي‌کنند.اجراي قوانين برعهده بازرسان کار دولتي است که به صورت ادواري از کارگاه‌ها بازديد کرده و نحوه تطبيق با قانون را بررسي ومتخلفين راجريمه مي‌کنند، اما درعمل به دليل پراکنده بودن کار کودک و محدود بودن ظرفيت اجرايي، دسترسي به کودکان کار فقط محدود به بخش رسمي شهري است، بنابراين لازم است تدابيري اتخاذ شود تا حمايت قانوني از کودکان شاغل گسترش يابد. همچنين در بيشتر کشورهاي درحال توسعه با وجود قانون در خصوص آموزش اجباري کودکان، ساختار آموزشي محدود، قادر به فراهم آوردن آموزش ابتدايي براي همه کودکان نيست. پيشرفت در زمينه راه‌هاي موثر مبارزه با سوءاستفاده‌هاي شغلي از کودکان در گرو گفتگوي سازنده ميان افراد و گروه‌ها با آرا و تجربيات گوناگون است که کوشش خود را صرف رسيدن به اين هدف مي‌کنند. به همين منظور در ادامه، تجربيات کشورهاي هند، فيليپين، برزيل و بنگلادش که هر يک به شيوه‌اي کاملا متفاوت در مبارزه با کار کودک به موفقيت‌هايي دست يافته‌اند را بررسي مي‌کنيم

 انجمن های حمایت از کودکان کار

حمایت از حقوق کودکان به ویژه کودکان

 محروم و کودکانی که در معرض آسیب‏‌

های ناشی از بحران‏‌ها و نابسامانی‏‌های

 اجتماعی و حوادث طبیعی هستند،

 وظیفه‏‌ای است انسانی – اجتماعی که بر

 عهده‌‏ی یکایک افراد، سازمان‏‌ها و نهاد

هاست.

برای حمایت از حقوق این کودکان انجمن

ها و نهاد هایی تشکیا شده اند.

روز منع کار کودک

روز 22 خردادماه هر سال برابر با 12 ژوئن در تمام کشورهای جهان روز منع کار کودک اعلام شده است. به این ترتیب در کشور ما نیز این مسئله صادق است. اما چند سالی است به واسطه برخی مسائل این روز یا کمی عقب تر و یا کمی جلوتر در حال برگزاری و پاسداشت توسط گروه های مردم نهاد بوده که در سال های گذشته به بهترین نحو و حداقل در حد توان و امکانات ناچیز خود توانسته اند فعالیت هایی را تدارک دیده و مردم و مسئولان را با این آسیب اجتماعی آشناتر کنند.

در سال های مختلف در جهان بسیاری از مدافعان حقوق کودک تلاش کردند تا با وضع قوانینی از کار کودکان بکاهند و یا ساعت کاری آن ها را کم کنند. در برخی از این تلاش ها سوادآموزی، تامین بهداشت و درمان کودکان و نیز اجازه یافتن کودک برای تفریح و بازی و نیز تغییر وضعیت کاری کودک با هدف بهبود شرایط حاد او در دستور کار افراد و یا سازمان های مدنی مدافع حقوق کودکان کار قرار گرفت. به این ترتیب کودکان که در زمان انقلاب صنعتی و تغییر وضعیت اقتصادی جهان در چرخه های سنگین اقتصادی در کشورهای مختلف غربی وارد شدند کم کم به دنیای اطراف شناسانده شدند و اجتماع پیرامون کودکان، به حقوق اولیه آن ها توجه بیشتری کرد. در کشورهای آسیایی و آفریقایی اما به دلیل وجود فقر و معضلات مختلفی همچون فرهنگ خاص و بی سوادی و کم سوادی این مسئله هنوز هم یکی از آسیب ها و یا بهتر بگوییم واقعیت های انکار ناپذیری است که همچنان آثار وجودی آن در گوشه و کنار جامعه ایران (به طور مثال) دیده می شود. از طرفی افزایش مهاجرت ها از کشورهای همسایه به خصوص از افغانستان به کشورمان به افزایش بیش از پیش کار کودک دامن زده است. به نظر می رسد با شروع سال جدیدی که مبدا آن روز جهانی منع کار کودک است برنامه ریزی ها و پیش بینی های بیشتر و گسترده تری باید در این زمینه از طرف دولتی ها و گروه های مردم نهاد صورت پذیرد.

هر چه اختلاف های نهادهای مدنی و نهادهای دولتی که متولیان این امر مهم هستند کاهش یابد و به جای گروکشی های هرساله و به دیده شک نگریستن به فعالیت های یکدیگر به اصل تعهد اجتماعی و مسئولیت در مقابل کودکان پرداخته شود و به جای تبلیغات صرف به کارهای عملی و علمی همت گمارده شود قطع یقین آنکه سود خواهد برد جامعه هدف هر دو گروه فعال در کشور خواهد بود.

کودکان کار و نیازهای آموزشی

مسئله مبارزه با بی سوادی و آموزش و پرورش کودکان و بزرگسالان بی سواد در ایران سال هاست که از موضوع های اساسی برنامه های توسعه اقتصادی - اجتماعی بوده و دولت های وقت آموزش را یکی از اولویت های برنامه توسعه ملی خود اعلام کرده اند.[9]

یکی از ابعاد فرآیندی آموزش و تثبیت آن ، وجود وکیفیت مطالب آموزشی است. شکل و محتوای مواد آموزشی نقش مؤثری در متقاعد ساختن فراگیران نسبت به اهمیت و ضرورت آموزش، جذب، حفظ ونگهداری آنان در دوره های آموزشی و ایجاد تمایل به تداوم برنامه آموزشی در میان آنان دارد. این موارد چنانچه با توجه به نیازها و علایق سواد آموزان و متکی بر اصل احترام به دانش و تجارب آنان تهیه و تدوین شده باشد ، مؤثر خواهد بود . مواد آموزشی چنان چه نقش مثبتی در بهبود کیفیت زندگی فراگیران ایفا کند، حاوی اطلاعات کاربردی و مفید در رابطه با شغل، بهداشت، تغذیه آنها باشد، ساده و لیکن جذاب و جالب باشد و با توجه به مسائل و مشکلات واقعی آنان در محیط کار و زندگی تهیه شده باشد قابل استفاده و اثر بخش خواهد بود. [10]

پژوهش ها نشان می دهد که آنطور که باید به نیاز های کودکان کار و همچنین نیازهای آموزشی آنان توجه لازم نمی شود.

امروزه بیشتر کشورهای در حال توسعه به دلیل نبود یاکمبود منابع مالی و انسانی متناسب قادر به پاسخگویی به این تقاضای عظیم برای آموزش نیستند . بنابراین باید به فکر ایجاد نوع تازه ای از آموزش باشند که با ویژگی های فردی و اجتماعی آنان هماهنگ باشند. چنین آموزشی امروزه به نام آموزش غیررسمی وآموزش بزرگسالان معرفی شده است

کوکان کار به چه کارهایی مشغول هستند ؟

یکی گل می فروشد، دیگری فال و آن یکی هم باتری قلمی. این روزها تعداد کودکان کار در کشورمان آنقدر زیاد شده که چهارراه یا خیابانی اصلی را نمی توان پیدا کرد که کودکان کار آنجا نباشند

علاوه بر این کودکان کار به پای ثابت اتوبوس های بی آرتی و قطار های مترو نیز تبدیل شده اند.

کودکانی زیادی نیز در کوره پزخانه یا کارگاه های غیرمجاز به کار گرفته می شوند، البته باید به کودکانی که در کارگاه های بسته بندی کار می کنند نیز اشاره کرد . برای نمونه در کارگاه های کوچک جنوب شهر کودکان زیادی وجود دارند که به جای تحصیل یا بازی به بسته بندی طناب یا گیره لباس مشغول شده اند. ماجرای دیگری که سبب می شود کودکان کار آسیب بیشتری ببینند، این است قانونی برای کار آنها وجود ندارد به همین دلیل حتی از مزایایی که بزرگسالان به دلیل کار کردن شامل شان می شود، بی بهره هستند

نتیجه گیری

منابع

1. مرکز آمار ایران 1386

2. ریس دانا.۱۳۸۲.ص ۲۳۲

3. www.tehranpi.org/content/view

4. دانشنامه جامع سوادآموزی ، جلد اول، 1388

5. فستیوال لذت بر شانه‌های کودکان کار

http ://www.beytoote.com/baby/psychology-baby/child1-labor.html 6.

7. کودکان کار در آمريکا

8. http://www.beytoote.com/baby/psychology-baby/child1-labor.htm

9. آل- آقا،1380

10. راهنمای نوین تهیه و تولید مواد آموزشی ،1388

علت اصلی اینکه کودکان مجبور به کار می شوند چیست؟

نیاز مادی(کم بود در آمد والدین):1.بی سر پرستی2.بد سر پرستی3.افتادن در دام گروه های خرابکار4.ناهنجاری ها ی خانوادگی.

آیا کار کردن کودکان در آینده و نوع تفکر آن ها تأثیری دارد؟

1.به علت اجبار به کار سخت بدنی،سلامت جسمی آن ها به خطر می افتد.

2.ممکن است باعث حرفه آموزی آن ها شود اما از علم آموزی باز می مانند.

3.با توجه به ارتباط و تماس با افراد گوناگون ممکن است در دام باند های خراب کار بافتند.

4.با توجه به برخورد های اجتماعی سلامت روان آن ها به خطر می افتد.

آیا راهی برای کمک به کودکان کار وجود دارد؟

1.محیط کار و زمان کار آن ها متعادل و تنظیم و با راهنمایی جهت تجربه آموزی و در کنار آن آموزش کلاسیک باشد.

2.حد کار به اندازه توان جسمی و روحی آنها باشد که زمان مفید آموزش کلاسیک ضایع نشود.

چه سازمان هایی برای کمک به آنها به وجود آمده؟

بهزیستی،کمیته امداد،سازمان اصلاح تربیت و رفتار کودکان،سازمان اصلاح تربیت و رفتار نوجوانان و سازمان های مردم نهاد.

این سازمانها تا چه حدی میتوانند به کودکان کار کمک کنند؟

درصورتی که امکانات فیزیکی،مالی و نیروی انسانی مفید داشته باشند تا بیش از 70%میتوانند به آنها کمک کنند.

آیا امکان روشن شدن حس انتقام در این کودکان وجود دارد؟

1.با توجه به رفتار سرپرست امکان دارد40% به فکر انتقام بافتند.

2.امکان اینکه 10%حس انتقام در کودکان کار،بیش تر از ما باشد87/3%می باشد.

توجه داشته باشیم90%الگوی رفتاری،گفتاری و کرداری کودک از رفتار والدین و سرپرست است.

سلام بچه ها

به دنیای کاغذی خوش اومدین

مخصوص کیانا:منا رو با (و)کوچیک مینویسن اشتباه نوشتی عزیزم دوباره امتحان کن 

چـــــــــــــی شدین؟؟؟

بیاین  دیگه

حوصله ام سر رفت بابا

سلام

خوبید؟؟

دنیا تون کاغذیه ؟؟؟